mijn vertrek naar Amerika

Ik had op 7 juli nog een laatste ochtend dienst. Alle laatste dingen afgerond en iedereen vaarwel gezegd. Met een heerlijk gevoel reed ik terug op mijn scootertje. Eenmaal thuis begon de rees tegen de klok. Ik moest nog tassen definitief inpakken, alle planten water geven en uit de zon halen, alles voor Seamore bij elkaar zetten maar op zo’n manier dat hij niet gealarmeerd zou worden en nog even eten. Mijn vader kwam om half 8 en daarmee begon voor mij ook mijn vakantie. Er wachtte nog een vervelende taak. Seamore in zijn mandje proppen (hij wil er namelijk echt niet in) Uiteindelijk is alles gelukt en sloot ik met een gerust gevoel het huis af. Tot over 7 en halve week.

De spanning van het reizen, de overstap en het weerzien van matthijs maakte dat ik slecht sliep die nacht. Om 5 uur was ik echt klaar wakker en ben er toen maar uit gegaan. Seamore had gelukkig zijn plekje al gevonden in het huis van mijn ouders en het zag er naar uit dat hij wel snel zou wennen. Met een gerust hart gaf ik hem dan ook een laatste knuffel en begon aan de lange reis.

Mijn ouders zette mij af op Schiphol. Ik dronk nog een bakkie met mijn moeder en zwaaide naar haar tot ik uit eindelijk achter de douane liep en haar niet meer zag. Zo, nu stond ik er alleen voor. Om 9 uur moest ik bij de gate zijn voor de echte inspectie. Het stelde niet veel voor dat kan ik alleen helaas niet zeggen van de rij die zich had gevormd voor de inspectie. Na 3 kwartier was ik eindelijk aan de beurt en kon ik daarna doorlopen. We vertrokken met haast een uur vertraging. Ik werd dus al zenuwachtig want twee uur overstap was al krap en werd nu gereduceerd tot onmogelijk. Er bleken meerdere mensen naast me te zitten die ook naar Denver doormoesten dus als we het niet haalde was ik tenminste niet de enige en zou er wel een oplossing komen. Na het eten pakte ik mijn kussentje mijn (er niet uitziende) ooglapjes deed oordopjes in en maakte me op voor de lange vlucht. Dat viel me 100% mee omdat ik al vrij snel in slaap ben gevallen en pas wakker werd toen we al ruim over de helft waren. Op het schermpje in mijn stoel kon ik niet alleen 20 spelletjes spelen, 30 films kijken, maar ook zien dat we de vertraging inmiddels al hadden ingehaald. Voor ik het wist maakte we ons al op voor de landing.

Op Minneapolis wist ik niet precies hoeveel tijd ik had en waar ik moest zijn. Als eerst moet je door de paspoort controle. Zo’n echte Amerikaanse politie agent met zo’n bekende bril (nu alleen geen zonnebril) sprak me streng toe dat ik iets niet had ingevuld en meteen weg moest gaan en alles moest invullen. Ik was me niet bewust dat ik een lullig aanhangsel op het blaadje nog moest voorzien van mijn naam en geboorte datum en kon dus weer achteraan aansluiten terwijl ik juist had gezorgd dat ik vooraan in de rij stond. Ik bleek echter niet de enige te zijn want de rij werd snel korter omdat bijna iedereen het vergeten was in te vullen. Daarna ga je door om je bagage op te halen om deze vervolgens weer in te checken. Toen moest ik zelf nog door de douane. Alles moets door de x-ray Zelfs mijn schoenen, maar ook de roze knuffelbeer van het meisje moest het ontgelden, hij werd als verdacht aangemerkt en kreeg de eer om wel 4 keer door het apparaat te mogen, waarbij drie ambtenaren met moeilijk blikken beoordeelde dat het toch veilig was voor de knuffel om Amerika in te mogen. Het meisje moest er zelf erg om lachen.

Toen ben ik maar direct doorgelopen naar de gate voor mijn volgende vlucht. Onderweg kwam ik de eerste Starbucks al tegen. Mijn eerste dollars goed besteed want het was een heerlijke bak koffie. Ik moest nog een uur wachten tot we zouden vertrekken en raakte aan de praat met een Nederlands meisje tot we moesten boarden. Toen was het nog maar 2 uur vliegen. Nu zat ik bij het raam en keek uit over de lappendeken die Amerika heet. Het meest opvallend is wel dat alles in rechte lijnen is verdeeld waardoor er allemaal vakjes ontstaan. Elk vakje heeft een minuscuul huisje e verder is er niets dan ellen lange rechte wegen. Ik kan haast niet wachten om er foto’s van te maken. (vanaf de grond dan)
En toen kwam het moment waar ik steeds naar uit had gekeken. Matthijs stond daar (nog even knap als altijd) op mij te wachten. Mijn hart maakte een sprongetje. Heerlijk om elkaar weer te zien na ruim twee weken. We liepen naar de bagage band en mijn koffers waren als een van de eerste. Daardoor konden we de bus net halen die maar een keer per uur ging. We reden anderhalf uur naar Boulder. Onderweg keek ik mijn ogen uit. We reden door een prachtig landschap. Als eerst passeerde we de stad denver met een paar hoge wolken krabbers die glinsterde in de zon. Op de achtergrond waren de Rocky Mountains goed te zien. Ze lijken erg op de Alpen in europa. We reden op de snelweg en het was spits (6 uur s’ avonds) overal om ons heen grote auto’s. Langs de weg overal grote winkelcentra en grote velden waar vee op graasde. Alles is hier groter en ruimer opgezet, wat ook het gevoel van ruimte geeft. We kwamen om half 7 (NL tijd 01.30) in Boulder aan en stapte voor de eerste keer het appartement binnen. Het is er heerlijk ruim met een lekker balkon. Het was in huis alleen enorm warm 30c. We hebben wat gegeten en zijn toen nog even een rondje gaan lopen. Het is echt een idyllisch dorpje. Het lig top 1600 meter en de bergen liggen tegen het dorp aan. Het viel me op dat alles buiten is schoon, nergens rommel. Overal fietste en liepen mensen. Er stroomt vlak bij ons huis een wild water stroom waar s’ avonds nog mensen een duik nemen en fly-fishen (de lokale hobby hier). Daarna liepen we langs een honkbalveld waar net een wedstrijd was afgelopen en iedereen gezellig aanschoof voor een BBQ. Hoe Amerikaans wil je het hebben. Ik heb echt vakantie gevoel. Dat gaat helemaal goed komen hier! Eenmaal thuis hadden we nog een bakkie thee gedronken maar toen werk ik echt moe. Om 9 uur ben ik gaan slapen en werd vandaag om 7 uur pas wakker na 11 uur slapen. De vakantie kan beginnen…
Groeten José

English:
Yesterday I have departed to the united state. The day before I stayed at my parents place. They life near the airport. The flight started with one hour delay. But after I have fallen asleep for about 4 hours we catch up the time. I had a transfer at Minneapolis and my first star bucks coffee. After another 2 hour flight I landed at Denver airport, where matthijs was waiting. I was so glad to see him. We had another 1,5 hour bus drive to Boulder. On the way I trait to take everything in. The mountains, the big cars, the skyscrapers from Denver, the wide spread and open fields. I find it all amazing and makes me feel like holliday. After our dinner we walked a bit, but I went to bed early and slept from 9 until 7 the next morning. Stay tune for more holliday storys…
Greetings josé