Het was zo’n 3 uur vliegen naar Ohio. Eenmaal geland namen we een taxi naar ons hotel. We keken onze ogen uit want het is een super luxe hotel waar alles weer 10 keer groter is dan je zou verwachten. Een wide-screen tv met spelcomputer, een relax stoel, een super groot bed waar we in kunnen verdwalen en een ruime badkamer met ligbad. Het hotel zelf ligt midden in het centrum, pal voor het conferentie gebouw. S’ avonds ben ik al een beetje de directe omgeving gaan verkennen, want matthijs moest zich voorbereiden op zijn presentatie voor de volgende ochtend. Wij zitten aan het begin van het art district. Een beetje de pc hoofdstraat. Overal heb je valet parking en super luxe restaurants waar schaars (maar sjiek) geklede dames lonken naar de waarschijnlijk golf of honkbal spelende mannen. Het zijn net pauwen allemaal, hahaha. Daarnaast loopt er ook nog een andere categorie mensen rond. Veelal Spaans of zwarte Amerikanen die er een stuk minder sjiek uitzien, maar net uit hun werk lijken te komen of gewoon wat rond slenteren op straat. Ikzelf ervaar dat hier heel duidelijk de klasse verschillen te zien zijn. Je kunt mensen al snel indelen in groepen rijk of arm. En opvallend is dat de blanken hier vrijwel uitsluitend in de rijke categorie vallen en de gekleurde mensen in de andere. Ik krijg het idee dat hier nog heel wat ongelijkheid heerst. En trouwens nog geen een moslim of Arabisch uitziend iemand gezien in al die tijd!. Waar zijn die gebleven?
Maar goed, matthijs ging gisteren vol goede moed naar zijn presentatie en ik ben met mijn camera de stad gaan ontdekken. In eerste instantie ben ik gewoon de hoofdstraat afgelopen. Hier en daar een wolkenkrabber, maar vooral veel leegstaande gebouwen en winkels. Er was een Starbucks koffie in een kilometer omtrek (wat uitzonderlijk weinig is) en verder veel parkeerplaatsen, een dooie boel dus. Ik besloot na anderhalf uur lopen maar even een bak koffie te drinken en te overdenken hoe ik het anders aan kon pakken. Ik kwam terecht in een ontbijt restaurant. Ik bestelde een Blueberrie muffin en een kop koffie. En zoals je in Amerika mag verwachten was het geen kopje, maar kreeg ik meteen een thermoskan koffie voor $1,20. Waar moet ik dat allemaal laten dacht ik nog en waar laten andere dat? Maar goed iedereen kreeg het zelfde kan dus ik sloot me aan bij het nationale gebruik. (he wat rot) Een paar meiden verder op hadden met elkaar afgesproken om hier hun ontbijt te eten en even bij te kletsen. Ik verbaasde me over de hoeveelheid eten die ze bestelde, drie dunne dametjes a la destenies child uitziend aten p.p.: gebakken aardappels al dan niet met extra kaas, gebakken uien of champignons, toast met jam, wafels, koffie en allemaal nog een muffin. Nu had ik ook en muffin en die was al groot genoeg om voor boterham door te gaan, nog meer eten kon ik me haast niet voorstellen, maar echt ze aten alles op. O ja en ik moet natuurlijk ook even vertellen over de serveersters die om de 4/5 minuten aan je tafel staan om te vragen of alles naar wens is. Het komt echt heel vriendelijk en gemeend over. Niks nepperij, je voelt je heel welkom en minder alleen als je zo vanachter je krantje, de zaak een beetje bekijkt.
Na 3 volle bakken koffie en een toilet bezoek was het weer tijd om te gaan. Ik liep het German district in. Voor Amerikaans begrippen is, een plek die 150 jaar oud is, een historische plek. Zo is dus ook dit gebied benoemd tot "historical landmark". Er zijn allemaal kleine straatje met leuke kleine huisjes. De mensen die ik op straat tegen kwam maakte allemaal een praatje en hadden meteen door “that I wasn’t from arround". Wat ze direct een goede rede geeft om door te vragen waar ik vandaan kom en wat me hier brengt. In een park, waar ik na een uur lopen aankwam, kwam meteen een meneer naar me toe en wist me alle leuke plekken en goede tips voor de beste restaurants te geven. Ik moest zelf nog lunchen dus na dat ik mijn volgde stuk krant had gelezen ging ik op weg naar de plek waar wat kleine zaakjes zouden zitten. Ik streek neer bij Kratzinger deli. Echt een geweldig uitziend klein restaurantje waar ze ook de lokale producten verkopen. Ik ging voor de bruine pita met veel sla tomaat en hummus. Terwijl het klaargemaakt werd (uiteraard vers) bekeek ik hun Wall of Fame. Zo te zien had Bill Clinton hier ook gegeten. Aan de muur pronkte foto’s met de hele staf en Mister Bill. De rest van de dag heb ik nog in de buurt rondgelopen, om rond 5 uur weer bij het hotel aan te komen. Ik was plakkerig en zweterig want het was rond de 29 graden overdag. Ik voelde me wel op en top classy want ik nam een bad, trok mijn nette kleren aan, en op dat moment kwam matthijs net terug om me op te halen voor het dinee met zijn Nederlandse collega’s (die ook op deze conferentie waren). Doordat ik de stad overdag had verkent kon ik mooi een restaurantje aanbevelen en hebben we voor nog geen 10 dollar per persoon heerlijk buiten gegeten. Vandaag (vrijdag) hebben we eerst genoten van een lekker ontbijtje. Matthijs moest om 8 uur al weer naar de eerste lezing dus vandaar dat ik nog even tijd heb om mijn blog te schrijven want de stad moet nog ontwaken. Mijn plannen zijn om uit te vinden hoe de bussen werken zodat ik een bezoek kan brengen aan de (zelfs op de kaart gemarkeerde) shoppingmall buiten de stad. Maar daar later meer over…Groeten José
English:
On Tuesday we had to pack our bags to go to Columbus, Ohio. Because we would get picked up at 7 am by a cab. It took us another one and a half hour to get to the airport. We checked in on time. At the gate matthijs already spotted his college from work. After a 3 hour flight we arrived at Columbus, Ohio. We have a beautiful hotel room and it right opposite from the convention center. Matthijs had his presentation the next day so he had to practice al little so I went out for a walk at the art district. The next morning matthijs left for the conference and I decided to stroll the city. I made lots of pictures. That evening we met up with the Dutch college’s and had dinner. After breakfast matthijs had to start early and I am planning on founding out how the bus system works so I can visit a shopping center.
Greetings josé
No comments:
Post a Comment