De afsluiting van het jaar

Het is me een jaar geweest, een “trip down memory lane” hebben we de laaste dagen gehad. Vorig jaar rond deze tijd verliep, zoals jullie weten, heel anders als gepland. Ik heb toen een dagboek bijgehouden waarvan ik weer delen heb gelezen. Ik weet nog van uur tot uur op sommige dagen wat er gebeurde. Ik herrinner alles nog, nee vergeten is er niet bij, maar het is heel erg fijn om te merken dat het nu, een jaar later, weer (bijna) gaat als vanouds. Het was een jaar voor ons beide met veel up’s en downs maar waar we uit eindelijk als winnaars uit de strijd zijn gekomen. We hebben beide zo veel geleerd, van elkaar en over ons zelf. Dat nemen we weer mee in ons rugzakje. Ik kan niet anders zeggen van mijzelf dat ik alleen maar sterker uit de strijd ben gekomen. En ik kan jullie het goede nieuws meedelen dat per 1 januari matthijs weer 100 % arbeitsgeschikt is verklaard. Dat was wel het mooiste kado wat we ons konden wensen.
Eerste kerstdag moest ik werken en zijn we savonds naar mijn ouders geweest voor een heerlijk kerst dinee met de familie. Dit was fijn omdat op deze dag een jaar geleden alles begon. Ik had zo weinig tot eigelijk geen tijd om er over na te denken. Tweede kerstdag vierde we ons 9,5 jaar samen zijn. Gewoon lekker thuis met z’n tweeen met heerlijk eten (zie foto’s). Gewoon is nu opeens meer dan genoeg, ik hoef geen spannende dingen en wilde feestjes. Nee lekker thuis op de bank met de logeer poes die deze keer 3 weekjes bij ons blijft. Heerlijk genietend zijn we de laaste dagen van het jaar doorgekomen samen met familie.
Vanavond op de laaste dag van het jaar komt de broer van matthijs. We gaan dit jaar feestelijk afsluiten en kijken weer vooruit naar wat er komen zal. Samen gaan we er voor. Om in de slagzin van mijn oude werkgever te blijven “wat er ook gebeurt”.
Hele fijne jaarwisseling allemaal en bedankt voor jullie steun
groeten jose

1e gang roergebakken groene asperges en bosuitjes met coquilles

2e gang zelfgemaakte aspergesoep met venkel en kip3e gang, roergebakken eend met groene asperges en sugarsnapps en sinasappel partjes
4e gang, Limoen gember mascapone met vers fruiten toen zaten we volHet tweede dessert hebben we dan ook maar bewaard voor de volgende dag, een echte kerstpudding gemaakt door matthijs

New mobile

Zoals sommige van jullie misschien al hadden gemerkt, was er in de afgelopen weken een problem met mijn mobiel. Het “rinkeltje” deed het niet. Normaal altijdt heel irritant dat rinketje, want je telefoon gaat natuurlijk alijd af op het moment dat je het niet wil en doordat ik ‘m zo weinig gebruik staat ie dus meestal aan.
Maar al een tijdje werd ik niet meer gebeld en had ik me bijna verslapen omdat ook de wekker “rinkel” het begaf. Het werd dus tijd voor een nieuwe. Maar ja zo veel soorten en zo veel abonementen. Ik had voor het laast 4 jaar geleden een prepaid gekocht lekker makkelijk. Maar deze keer wilde ik het wat handiger aanpakken. Dat prepaid bellen is best duur dus ik ben aan een abonement gegaan. Ik heb er een mooie telefoon bij gekocht met vele functies zoals; een mp3 speler, camera, recorder, blue tooth, internet en geheugenkaart. Voor sommige onder jullie misschien iets wat allang in je bezit was maar voor mij is dit echt een hele stap vooruit in mijn digitale ontwikkeling. Ik ben er dan ook zeer blij mee en ben van hartelust aan het bellen en SMSen. Binnen kort hoor je dus vast wel van me. En het nummer is trouwens dezelfde gebleven!

Groeten jose

English transaltion:

Some off you might have noticed that I was not answering my mobile lately. The ring tone didn’t work anymore. At first it was convenient no more calls in the middle of a meeting but than my alarm stopped working two and I almost overslept one day. My last cell phone was a simple prepaid model. Now I have bought a new one with special features on it. I suddenly I can count my self among the more digital people! So you can expect a call from me. And by the way I kept the same phone number.

greetings jose

Slaapdienst wordt wakkere nacht dienst

Zo heb ik er even een nachtje opzitten. Ik kan wel zeggen de dit de langste nacht tot nu toe was, op mijn werk. Ik had een slaapdienst op mijn werk waarbij je van 16.00 tot 23.00 werkt. Slaapt en dan weer opstaat om van 07.00 tot 09.00 uur te werken. In de tijd dat je slaapt heb je oproepdienst en kan er gebeld worden door clienten in geval van nood. Zo gebeurde ook deze nacht. Helaas was iemand ziek geworden en ben ik om het uur uit mijn bed gebeld. Telkens wanneer ik net weer in slaap dommelde ging de alarm telefoon naast mijn bed. Ik kan je vertellen je zit meteen stijf rechtop in bed. Ik wist wel dat het waarschijnlijk de zieke client was maar ja, er zijn er nog 10 die mogelijk ook kunnen bellen.
Eenmaal thuis ben ik snel mijn bed weer ingekropen. Ik zag helemaal scheel toen ik even voor het stoplicht stond te wachten op weg naar huis. Ik had eigelijk een leuk dagje afgesproken met matthijs maar die kwam ook lekker bij me liggen. (hij is vrij op woensdag.) Zo vielen we heerlijk tot half 1 smiddags in slaap. Het was toch geen weer om veel te doen. De herfstregen en wind zorgt er al voor dat de mooie gele en rode bladeren van de bomen voor ons huis uitvallen. We hebben nog wat boodschappen gedaan en wat schoongemaakt en gaan zo lekker op de bank zitten met een kop thee en kaarsjes aan in huis. En lekker vroeg naar bed!

jose

Time management

Ken je dat gevoel dat je ergens bent begonnen met sneller lopen en eigelijk na een tijdje omkijkt en merkt dat je wel heel hard rent en vooruit gelopen bent.
Met heel veel enthausiasme ben ik begonnen aan het tweede jaar school, eigelijk was ik al een jaar geleden begonnen aan dit schooljaar. Twee vrije studiepunten heb ik inmiddels op zak door de projecten die ik heb gemaakt. Natuurlijk zijn deze alleen tot stand gekomen door de nodige tijdsinzet. Toen begon het werken er weer bij te komen op de nieuwe lokatie. Niet veel later volgde uiteindelijk school en de vele bergen huiswerk die daarbij horen, wel 20 uur per week. Maar ondertussen kreeg ik nog steeds de nieuwsbrieven van nationale en internationale organisaties, wilde ik mijn internationaal project verder uitbreiden, mischien wel commisie lid worden van de Studie vereniging, cursus geschiedenis van de filosofie volgen, een lezing over mindfullness bezoeken en o ja ook nog ergens hyven, bloggen, mailen, sporten, met vriendinnen afspreken en niet te vergeten met matthijs iets leuks doen. Alle ideeen veranderen in steeds groter wordende projecten en de sky is de limit.
Of niet toch niet,...Nu ik een aantal weken in deze weerwar van dingen zit begin ik om me heen te kijken, wanneer was ik ookal weer gaan hollen en waarom wil ik dit ookal weer?
Ik ben nu bezig terug te gaan naar mijn kern wensen die ik heel belangrijk vind voor dit tweede school jaar. Je maakt een tweedeling in: mag weg, kan later of wil ik nu doen. Time management heet dat met een mooi woord. Ik merkte dat ik eigelijk altijd tijd te kort heb. Je leeft dan steeds in het negatieve “jammer, als ik nou eens...”. Nee dat moet maar eens afgelopen zijn en veranderen in het positievere “kijk eens wat ik alweer gedaan heb”. Ik ga nu proberen bewust te kiezen en tijd uit te sparen. Ik geniet er dan ook meer van, ik gun het mijzelf. Oke dat huiswerk voelt niet als iets dat ik mijzelf gun maar je snapt het idee wel. Ik heb niet opeens zeeen van tijd over maar opeens wel een hoop leuke afspraakjes die niet meteen in projecten veranderen. Maar er blijft natuurlijk een project waar ik nooit genoeg van krijg... project matthijs ;)

jose

De logeerpoes en school

Wij hebben dus afgelopen 10 dagen een logeerpoes op bezoek gehad. Het is een schatje hoor die ivanka. Ik mis haar nu (twee dagen later) nog steeds. Het is opeens stil in huis en moet, ik weer voor het kattenkwaad zorgen. Hieronder vind je een foto impressie van wat ze zoal bij ons gedaan heeft.
Op school is nu echt alles goed van start gegaan. We hebben een eerste borrel gehad! Martijn onze klassenvertegenwoordiger heeft het georganiseerd en meteen een leuke groep mensen mee gekregen. Het is leuk om nog even na te kletsen op school en je medeleerlingen op een andere manier te leren kennen. De leuke verhalen komen natuurlijk pas echt los als er een roseetje in het spel is, oké of een icetea. Wel ben je behoorlijk gaar als je thuiskomt, nee niet van de drank. Er wordt veel besproken in de lessen. Ze zitten vol info en je voert veel uit in groepjes, wat weer communicatie skills vereist. Maar het blijft een hobby van me. Als je al die leerlingen bij elkaar ziet, iedereen die zich ijverig inzet en door het gebouw struint op zoek naar van alles en nog wat.
Ook de nieuwe buitenlandse lichting studenten is nu gearriveerd. Je herkend ze aan hun onzekere blik in hun ogen voor de wegwijzer borden en (vaak ook) bij de koffie corner. Maar wat graag zou ik meer willen weten waar ze vandaan komen, wat hen er toe brengt hier te studeren en hoe zij in hun land studeren. Nu ik zelf ook de ervaring heb over hoe het is om in het buitenland te studeren, weet je dat je graag met andere in contact wil komen maar dat het lastig is om dat ook te doen omdat je niet verstaat waar mensen over spreken en dus niet zo kan meedoen in een gesprek. Het is ook een bepaald type student die de moeite neemt om buiten zijn eigen land een opleiding te zoeken. Het kost veel moeite en geld om het allemaal voor elkaar te krijgen. Je moet een ijzere wil en doorzettingsvermogen hebben maar bovenal een idee van wat je wilt met de opleiding of voor jezelf, en dat soort studenten mag ik eigenlijk wel! Het is dan leuk om informatie met elkaar uit te wisselen. Misschien moet ik me maar eens opgeven voor de studie vereniging buitenland dit jaar... Eerst het huiswerk voor deze week maar eens doen.

Groeten jose

Huiswerk en logeer poes

De eerste bergen huiswerk zijn weer uitgedeelt. PWG, Methode, pedagogiek en orthopedagogiek zijn de vakken die ik dit eerste blok worden gegeven. Ik maak een verslag over de instellings methodiek, vul de leerstijlen test in en lees 3 boeken elk 4 hoofdstukken en dit alles voor volgende week maandag, 15 september. Je zou bijna zeggen te! veel maar ja wie mij kent weet dat ik al weer extra ideen heb om aan toe te voegen. Ik geloof dat ik me maar eerst een beetje ga inhouden. Heb ik meteen een idee voor een nieuwe competentie (daar werken wij mee op school). In elk geval was de eerste “echte” schooldag een succes. En zelfs het eerste koffie chill moment aan het einde van de dag werd meteen een feit. Das altijd een mooie afsluting van zo’n dag dat je vol wordt gepropt met informatie. Die gaan we er in houden!

Daarnaast ben ik nog altijd lekker aan het werk op de eliasdreef. Het spreekt mij daar heel erg aan dat clienten zelfstandig wonen. Zij! bepalen waar ze hulp nodig hebben en hoe ze dit willen. Het is natuurlijk wel even wennen omdat je het soms zelf anders zou doen, ik kan hoogstens advies geven. Ik haal er tot nu toe veel voldoening uit om, dat wat clienten wensen binnen de gestelde tijd ook te realiseren. Nu zijn het nog kleine dingen als eten koken, post halen enz. Maar juist bij die kleine dagelijkse dingen is het zo belangrijk dat clienten zelf bepalen hoe ze het willen. Wil je hier een goede indruk van krijgen moetje eens kijken naar de documantaire van de NCRV ijburg angels, te zien via uitzending gemist NCRV document link: http://www.uitzendinggemist.nl/index.php/aflevering?aflID=7792291&md5=5093ae6cf172fc6ce5ab385e85d79163

In het rijswijkse gaat alles zijn gangetje. Vanaf vandaag komt een poes te logeren voor 10 dagen van collega’s van matthijs. We hebben het huis zo goed als het kon “kat proof” gemaakt. Ik hoop dat zij (ivanka) snel zal wennen en niet de meubels als kattenpaal gaat zien, haha. Ach ja dan hebben we een goede rede om een nieuw bankstel uit te zoeken. Matthijs mag de eerste “bemoederende” handelingen verrichten. Ik ben stiekem wel benieuwd of hij mischien niet ook een poes zou willen. Al ben ik er zelf ook nog niet uit hoor. Daarom is het mooi dat de logeer poes komt. Jullie horen later hoe het is verlopen.

Groeten jose

first day at school

Gisteren was het dan eindelijk zo ver, mijn eerste schooldag. Ik had er al een tijd naar uit gekeken. Ik was al optijd op zoek gegaan naar een nieuwe agenda, voldoende schrijfmateriaal en ik heb zelfs voor de gelegenheid een nieuwe printer aangeschaft. Ik had de me op tijd ingeschreven en een papier ontvangen waarop stond dat ik om 1 uur op school moest zijn.
Natuurlijk had ik savonds al gedroomd van naar school gaan en werd dan ook vroeg en super enthausiast wakker. Ik had nog wat regel dingen te doen en heb ook nog het hele huis schoongemaakt om maar wat te doen te hebben tot 1 uur. Ondertussen werd het natuurlijk steeds spannender naarmate de tijd verstreek. Hoe zullen de mensen zijn, krijg ik al huiswerk en hoe onthoud ik al die nieuwe namen???
Een half uur van te voren fietste ik op mijn gemak naar school en was ik zoals altijd te vroeg. Daar stond ik dan weer in het inmense gebouw met honderde leerlingen allemaal zenuwachtig voor hun eerste dag. Ik checkde te koffiecorner, die tot mijn geluk nog altijd die lekkere koffie met witte chocola serveerde, ik laadde mijn pas op en liep wat rond. Heerlijk om weer terug te zijn. Toen ik naar boven keek zag ik al leerlingen zitten op de plek waar ik moest verzamelen en besloot daar naar toe te gaan. Met elke tree die ik de trap beklom ging ook mijn hardslag omhoog. Ik had toch een redelijke conditie of was dat toch de zenuwen?
Met een grote glimlach stapte ik op de groep af. Ik kende niemand maar schoof tussen twee groepjes meiden in op een bank. Al snel raakte we in gesprek. Je merkte toch wel dat er al groepjes waren van mensen die natuurlijk vorig jaar bij elkaar zaten. Gelukkig waren er ook genoeg mensen zo als mij, die onzeker om zich heen keken en ook duidelijk niemand kende.
De klassenindeling werd bekend gemaakt. Ik belande in klas 2b. Er ging geroezemoes door de groep omdat vele niet meer bij elkaar in de klas zaten en dat duidelijk wel hadden gehoopt. Teleurstelling en druk geklets was het gevolg. Als nieuweling heb je geen idee waar het over gaat, dus stapte we maar de klas in en gingen ergens zitten.

We begonnen met een leuk spel (not) waarbij je je naam, werk en iets leuks moet zeggen. De volgende na jou moet dan alle namen nog een keer opnoemen van de personen voor je met datgene wat je leuk vond. Gelukkig was ik pas 6e in de rij maar ik ging volledig de mist in met namen. Ik kreeg meteen enrom respect voor de laaste leerling nr. 25!!! Die alle namen feiloos wist op te noemen. Daarna deden we een soort speed dating waarbij we vragen moesten stellen aan de ander of we zouden kunnen samenwerken. Het was namelijk de bedoeling dat je een partner voor je leergroepje uitzocht. In leergroepjes ga je vervolgens in het komende schooljaar samenwerken. Ik hoorde zo een hoop leuke verhalen en leerde een aantal leerlingen al beter kennen. Uiteindelijk zijn we samen gevoegd met 4 mensen. Er volgde nog een rondje door het gebouw en het aanschaffen van een boek dat nog nodig bleek. Om 4 uur was ik klaar en stapte weer op mijn fiets om naar huis te gaan.

Mijn eerste indruk is dat dit een leuke klas is. Er zitten 4 steinmetzers bij, 1 foto liefhebber, 1 reizer die ook naar Shanghai is geweest, iemand met dyslexie en een meisje die vrijwilligerswerk heeft gedaan in het buitenland en net terug was. De rest ken ik nog niet goed maar daar is de komende 3 jaar ook nog genoeg tijd voor.

Ik hoop dan ook dat we snel een groepje leuke mensen bij elkaar krijgen om weer koffie te drinken en samen het huiswerk eens mee door te nemen. Dat was in mijn vorige klas namelijk helemaal geweldig met marije en carme. Het was altijd weer een feestje om naar school te gaan. Het ziet er naar uit dat dat er ook wel in zit vor dit jaar. Maar nu ga ik aan de slag want het eerste huiswerk voor dit jaar ligt al op me te wachten. “ So let the games begin”...

Jose

English translation:
I started working two weeks ago at my new job at residence Eliasdreef from the company Steinmetz de Compaan. I really like it there.
Than yesterday was my first day at school at the Haagse Hogeschool. I was pretty nervous in advance. At one o’clock I had to be at school. This was the first time that I was going to meet my new classmates. There where many people and we got divided into 2 groups. I am in class 2B. We went inside the classroom for further information. We played some games to get to know each other and formed a student group with 4 people. With this student group I will work closely together on projects in the coming year. Around 4 o’clock I went to buy a book and the day was already over. My first impression is that it is going to be a great class full of interesting people. I already spoken to some very nice persons but I have another 3 years to get to know the rest as well. I really hope it is going to turn out like my previous class with Marije and Carme. We had some great times drinking coffee. For now I have to start doing homework again. It is already waiting for me. So “let the games begin”….

De vakantie is over tijd om te werken

Ik ben ook dit jaar weer met het kamp van mijn werk mee geweest. We zijn een week in huisjes in Arnhem geweest. Het was echt geweldig!. Ik zat in een groepje met 4 jongens in de leeftijd van 13 tot 18 jaar. Verder waren er nog 3 andere collega’s mee.
Het kamp begon een beetje rot, net voor de afslag Arnhem kreeg ik met de bus (ik reed) een lekkeband. Natuurlijk begon het net vreselijk te hozen terwijl ik me naar een gele paal haaste. De ANWB kwam gelukkig snel maar gaf direct aan dat de reserve band verwisseld moest worden. Na 2,5 uur! aan de telefoon gehangen te hebben met de huur firma kon het er dan eindelijk vanaf, dat we een niewe band kregen. Al moesten we die nog wel zelf er op zetten!?! Dat werd dus een ritje naar de kwikfit die ‘m er gratis opzetten. Nog bedankt!!! Daarna begon de week pas echt met oa: uitgaan, relaxen, winkelen, bonteavond, openlucht museum, zwemmen en nog veel meer.
Ik werd ook nog aangenaam verrast door Rob ons lokatie hoofd, die mij bedankte voor mijn werk op de schakel. Er was namelijk een minder leuk aspect aan de vakantie. De laaste dag was tevens ook mijn echte laaste dag op de schakel. Gelukkig hebben we een geweldige groepsfoto gemaakt. Maar ik mis iedereen al wel hoor. Ik had een paar dagen om bij te komen van het kamp en begon toen al weer met mijn eerste werkdag op mijn nieuwe lokatie, de Eliasdreef in Poeldijk.
De avond er voor zijn matthijs en ik lekker uit eten geweest om te vieren dat we weer een nieuwe periode tegemoet gaan. Het afgelopen hectische jaar laten we achter ons en nu is het weer tijd voor nieuwe dingen. Toch was ik best zenuwachtig.
Mijn eerste werkdag was gisteren. Wat een leuke lokatie. Ik werk op een trefpunt waar volwassen (met een handicap) terecht kunnen, maar zij wonen zelfstandig in de flat of in de buurt. Omdat ze zelfstandig wonen heb ik nog niet iedereen ontmoet maar tot nu toe was het heel leuk. Ook zo mijn collega’s. Er staat een dijk van een team die goed op elkaar is ingespeeld. Ik voelde me er meteen thuis. En een leuk weetje; we zwaaien iedere collega uit na zijn of haar dienst. Heel leuk!
Het is wel compleet ander werk als op de schakel. Het is er minder hectisch en de verantwoordelijkheid ligt bij clienten. Niet meer achter medicatie aan rennen en overal op letten. De client moet in princiepe jou vragen om iets te doen en dan pas onderneem je actie. Voor degene die mij goed kennen weten dat ik graag organiseer en doe. Dat kan nog steeds maar moet op een heel andere manier. Het is dus heel anders maar ook heel leerzaam. Ik ben dan ook heel blij op deze lokatie terecht te zijn gekomen en zal weer veel kunnen leren.

Groeten jose

fotos van de vakantie in Oostenrijk

Belgie kamp

Ik ben net weer terug van een week belgiekamp en meteen er achteraan een weekend ouwe koeien. Het was weer helemaal geweldig. Ik ben op vrijdag ochtend 27 juni eerst vertrokken naar mijn ouders. Vandaaruit zijn we met autos naar de Hoge Rielen gereden in Belgie (vlak bij turnhout). Eerst beginnen we altijd met een heerlijk dinee bij de molensteeg. Daar was de rest ook al verzameld. Toen zijn we begonnen met opbouwen van het kamp. Dit jaar was het thema jungel. Gaby (mijn broertjes vriendin) en susan hadden heel veel voorbereid, dus er viel veel te bouwen. We gingen op zaterdag ook nog door tot de gasten om 4 uur ariveerde. Dit jaar heb ik Ymkje begeleid. Dit is een geweldig leuke meid. We hebben ontzettend veel gelachen en gekletst. Daarnaast hebben we tijdens het kamp:

Zaterdag: tas uitpakken, gerelaxed en savonds voetbal finale gekeken
Zondag: lekker rommelen in de buurt en relaxen op het luchtkussen. S'avonds disco
Maandag: bezoek aan Beekse bergen, geBBQt en s’avonds disco
Dinsdag: gezwommen en s’avonds de musical Tarzan
Woensdag: de Jungel kwis gespeeld. S’avonds jungel dinee
Donderdag: in Wijhnigem winkelen en savonds optreden van drumband
Vrijdag uitgeslapen, gebaddert, donteavond
Zaterdag om 10 uur vertrek en leiding heeft alles afgebouwd
Ik vertrok om 11 uur vanuit belgie. Het duurde nog even om de juiste weg te vinden maar ik vond Rijswijk weer terug. Ik wisselde de vuile was voor schone pakte de tent in en we vertokken voor het OKW (oudekoeien weekend). Dit is een weekend met vrienden van matthijs van de universiteit. Ik was behoorlijk moe dus zei matthijs hoopvol dan kun je straks lekker even slapen. Toen bedacht ik me opeens dat waarop zouden we dan moeten slapen want ik had de luchtbedden niet ingepakt. Ai, dus konden we bij utrecht weer omdraaien en terug. Gelukkig konden we er om lachen. We zette de tent snel op toen we aangekomen waren in Ermelo en kregen een heerlijke bak koffie. Savonds was er naturlijk de BBQ gevolgd door een avond vol kletsen en ouwe keoien uit de sloot halen. Op zondag na de lunch reden we weer op huis aan en was daar eindelijk mijn eigen bed. Je zult begrijpen, ik heb heeeeeerlijk lang geslapen.

jose

Een half jaar geleden, 9 jaar samen

Het is vandaag (25 juni '08) precies een half jaar geleden dat matthijs ziek werd. Ik kan de dag nog herrinneren als gisteren. Ik weet nog hoe we opstonden, hoe het hotel er uit zag, zelfs wat we aten en hoe de dag verliep. Gek is dat dat je zo’n dag zo haarfijn weet te herinneren. Zo gek is het eigelijk ook niet, het is namelijk de! dag in mijn leven die tot nu toe het meeste impact heeft gemaakt.
Ik ga hier verder niet in op details in maar ik kan je verzekeren dat ik dingen heb meegemaakt die ik hoop nooit meer mee te maken. Het zijn dan ook geen leuke herrinneringen. Wel bijzondere, we hebben daar in de bergen van Altglasshutte samen wat doorstaan, en hebben ons er doorheen geworsteld. Nu een half jaar later genieten we van elkaar en van ons hernieuwde leven.
Morgen gaan we dan ook uitgebreid vieren dat we negen jaar samen zijn. We gaan lekker samen lunchen, fietsen en gaan s’avonds heerlijk uit eten. Dat we op deze voor ons toch bijzondere dag eigelijk in Amerika zouden zijn en grootste plannen hadden is op de achtergrond geraakt. We zijn beide bezig om goed te leren omgaan met het veranderende toekomstbeeld. Soms is er een moment dat je stil staat bij wat verloren is gegaan maar des te meer proberen we beide stil te staan bij de leuke dingen die we er toch ook zeker voor terug hebben gekregen. Met mij gaat het goed en met matthijs gaat het goed, das wel een feestje waard!

groeten jose

Eliasdreef mijn nieuwe leerlingplek

In September 2007 heb ik mijn school voor een jaar opgeschort om samen met matthijs een jaar naar het buiteland te kunnen gaan. Het werd dus tijd om in februari daarvoor weer voorbereidingen te treffen. Ik heb contact opgenomen met Steinetz en mijn nieuwe situatie uitgelegd. Ik wilde zo snel mogelijk weer gaan werken en zeker terug keren op school. Ik ben toen begin april begonnen met werken als oproepkracht bij de Schakel, mijn oude leerlingplek.
Als volgende was het natuurlijk zaak om alles voor school in oorde te maken. Ik kreeg te horen dat mijn nieuwe schooldag op maandag bleek te zijn. Dat was een regelrechte ramp. Op de schakel is er namelijk op maandag alijd een vergadering die uiteraard verplicht is om bij te wonen. Ik ben meteen met het lokatiehoofd gaan praten maar er bleek niets aan te doen, ook op school niet. Je weet natuurlijk van te voren als je een jaar stopt dat het er in kan zitten dat je niet terug kan keren, maar in mijn situatie kwam het toch onverwacht. Ik moet wel eerlijk zeggen dat dat wel een moeilijke periode was hoor. Er was opeens zo veel weg van mijn oude vertrouwde leven.

Ik had terugkeer garantie dus in samenspraak met de personeelsafdeling hadden ze een nieuwe leerlingplek voor me gevonden, dit is lokatie Eliasdreef in Poeldijk.
“In ‘locatie Eliasdreef’ wonen 12 volwassen cliënten met een lichamelijke of meervoudige handicap of niet -aangeboren hersenletsel (NAH). De cliënten wonen allen in een eigen appartement, soms op een zekere afstand van het Trefpunt.
De benodigde ondersteuning aan alle cliënten wordt geleverd vanuit het Trefpunt aan de Eliasdreef, een appartement dat speciaal voor dit doel is ingericht.” [steinmetz.nl]
Ik ben anderhalve week geleden op gesprek geweest en het klikte erg goed. Het is een leuke vestiging. Het zal even wennen zijn omdat er geen bewoners op de vestiging wonen en het natuurlijk om volwassen gaat en niet om kinderen. Ik vind het heel leuk om met volwassen te gaan werken omdat dat bij de begeleiding de nadruk ligt op het samen onderzoeken hoe zelfstandig de cliënt kan wonen. In een kinderhuis is dit toch anders. Ik denk er dan ook heel veel te kunnen leren.
Morgen ga ik de bewoners ontmoeten en kennis maken en per 18 augustus zal ik beginnen om ingewerkt te worden zodat ik per september weer moeiteloos instroom in het tweede jaar.

groeten jose

English:
I am not able to return to my old trainee job because the day I have to go to school is at the same day as the staff meeting. Therefore the personnel department at Steinmetz found a new institution for me to do my traineeship. It is called Eliasdeef in Poeldijk (NL) I will be working with 12 adults how live independently nearby the residence. I am really looking forward to it to start on the 18 of August.

De tandarts - the dentist

Tussen de vele dagen werken van de afgelopen week had ik een dag vrij, dat was maandag. Precies op die dag had ik een afspraak met de tandarts. Eerder was ik op controle gekomen en bleek ik 4 gaatjes te hebben. Nee dat komt niet door slecht poetsen het kon echt zo ineens onstaan, want ik poets altijd trouw 3 keer per dag.
Maar goed maandag lag ik in de stoel. Ik grapte nog dat 4 best stoer was om in een keer te laten boren. Zegt de tandarts verrast 4? het zijn 6 vullingen hoor die je krijgt! Die smile op mijn gezicht was meteen verdwenen. Hij had en uur dus hij ging snel aan de slag. Hij vroeg nog even of ik geen verdoving wou. Ach nee joh die spuiten op zich doen ook al zeer genoeg. Nou....het deed goed zeer. Hij bleef gemeen in die zenuwen zitten boren en dat terwijl hij vast al lang door had dat het erg vervelend was, want ik lag volledig verkrampt in die stoel met een vervrongen gezicht en mijn vingers wit omdat ik er zo hard in kneep dat al het bloed er uit weg was.
Hij vulde de kiezen weer netjes een voor een, en precies na een uur stond ik plakkerig van het (angst) zweet op. Het was wel erg gevoelig en nog trouwens. Elke hap die ik neem aan de linkerkant doet een electriciteitsstoot lanks mijn ruggenwervel gaan. En dat te bedenken dat ik voordat ik er heen ging nergens last van had. Oke oke nog niet...
Ik ben voorloopig weer klaar en hoef pas over een half jaar weer terug te komen. Gelukkig maar

groeten jose

Englisch translation:
I have worked really hard last weeks and in between I had one day off. This was on Monday. On that day I had an appointment with the dentist. There where 4 teeth that needed to be filed. As is at down and told the dentist that it was pretty cool to have 4 teeth filled he looked surprised at me and said 4? You need 6! The smile on my face deciphered immediately. He had one hour to get the job done so he started right away.

I hurt pretty much. He was constantly busy teasing my nerves. I was completely cramped up and my fingers where with because I squeezed them so hard. But he continued and after exactly one hour he finished the job. It is still very sensitive. Each bite on the left side shoots a electric shock down my spine. And to think that I had no pain or what so ever before the procedure (until now). Well I survived and I am off the hook for the next half year….

Terug van vakantie op Kos

Matthijs en ik zijn van zondag 25 mei tot zondag 1 juni op vakantie geweest naar Kos. We hadden het all inclusief hotel Atlantis, in Lambi geboekt (lambi ligt vlak bij kos stad). De reis starte om half vier s’ochtends met de wekker. Moe en half slaperig aten we snel een boterham dronken een kop thee en wachtte op de taxi die om 4 uur zou komen. In een half uur waren we op schiphol. Het vliegtuig zou pas om 7 uur vertrekken en er wordt altijd geadviseerd 3 uur van te voren aanwezig te zijn. Ik dacht nog das wel erg vroeg er zal wel geen kip zijn op schiphol. Nou dat bleek toch anders te zijn. Toen we in de vertrekhal kwamen waar transavia zat liepen we tegen een muur van mensen op. Gelukig hadden we al thuis online ingeschecked de dag er voor en hoefde we alleen nog maar tassen in te checken. De rij voor de bagage afgifte was alleen net zo lang als voor de gewone incheckbalie. We sloten achteraan. Best leuk is dat om zo sochtends vroeg iedereen slaperig te zien. Sommige hadden een duidelijk ochtend humeurtje, er werd zelfs ruzie gemaakt en er klonk veel gezucht en gekreun. Gelukkig waren er ook de nodige blije gezichten, die duidelijk zin hadden in de start van de vakantie. Tussen de blije gezichten vonden we bij de gate opeens wel twee heel bekende gezichten. Die van Nancy en Dennis. Nancy is een oud collega van mij van Nationale Nederlanden en die had ik in tijden niet meer gezien. Het bleek dat zij ook naar Kos vertrokken maar dan en ander hotel hadden geboekt in kos stad zelf. Wat een toeval.

Na een goede vlucht die 3 kwartier vertraging had landde we op Kos. Prachtig om over het eiland te vliegen vlak voor we zouden landen. De goudgele stranden en het blauwe water was al duidelijk zichtbaar over het hele eiland. De temeratuur was meteen 10 graden warmer als in Nederland waar we trouwens vertrokken met regen.
We pakte onze koffer van de band en konden zonder enige paspoort controle direct doorlopen naar de bussen. Na 3 kwartier rijden kwamen we om half 2 aan bij de laaste stop, hotel Atlantis. Het hotel was niet heel modern maar ook zeker niet oudbollig te noemen. We kregen onze all inclusief bandjes om en de sleutel van kamer 413 op de hoogste etage met een prachtig uitzicht naar zee en het zwembad. Het informatie blaadje leerde ons dat het lunchbuffet nog geopend was tot half 3 en we zo konden aanschuiven voor de eerste lekkere maaltijd. Wat een luxe dat AI concept. Geen gedoe met restaurants zoeken je loopt gewoon naar benenden. Er waren vele soorten groente voor een lekkere salade. Dan het warme buffet met allerlij verschillende gerechten en nog een toetjes buffet (ja ook bij de lunch). Het was zo lekker allemaal we aten ons meteen helemaal rond. Daarna belsoten we lekker bij een van de twee zwembaden neer te ploffen en lekker te relaxen. In het begin heb je er geen idee van wat er allemaaal wordt aangeboden in zo’n groot hotel. Zo was er de poolbar waar de hele dag alle soorten fris, coctails, een soort slushpupies met de naam pinacolada, wijn, bier, koffie en thee en een soort gebakjes werden geserveerd. Dan waren er savonds twee barren geopend. Een beetje een luxer, hier kon je “echte”coctails bestellen tegen betaling en de AI bar waar de coctails iets minder alcohol bevatte maar verder alles perfect was en even uitgebreid als eerder beschreven. Sochtens smiddags en savonds was er dus een drie delig zeer uitgebreid buffet. Ik moet toegeven we hebben regelmatig echt te veel gegeten. Er waren altijd nog zo veel lekkere toetjes die we echt niet konden laten staan. We zaten dan zo vol dat we eerst een stukje gingen lopen om het eten te laten zakken. Het was steeds weer een feestje om naar benenden te gaan.
Natuurlijk hebben we niet alleen gegeten daar is kos veel te mooi voor. De eerste twee dagen hebben we ons rustig gehouden en zijn we bij het strand voor het hotel gebleven, beide met een goed boek. Savonds was de temepratuur heerlijk om wat te doen en liepen we de ene keer richting strand de andere keer richting kos stad. Overdag was het te warm om wat te doen, rond de 40 graden in de zon heb ik later begrepen. De derde dag hebben we in de avond fietsen gehaald. Nu konden we ons wat makkelijker verplaatsen. We zijn steeds in de ochtend bij het strand gebleven en pas rond 3 uur gingen we op pad. De eerte keer was dat naar de natuurlijke therme in zee. Er borrelt daar water uit de grond van 40 graden dat ruikt naar zwavel (rotte eieren). Er worden vele geneeskrachtige werkingen aan toegeschreven dus dat moesten we even uitproberen. Helaas had ik alleen mijn zilveren ring omgelaten die bleek wat minder bestand tegen zwavel, hij sloeg helemaal bruin uit. (wat trouwens later weer misterieus verdween?) De dag daarop zijn we naar het pitoreske bergdorp Zia gefietst. Dat ligt behoorlijk hoog. Met zijn wit blauw geschilderde huisjes ziet het er echt prachtig uit. In de reisgids werd het omschreven als het dorp waar nog traditioneel geleefd werd maar dat ik denk niet dat ze vroeger al zo veel toeristen winkels hadden. Maar dat mocht de pret niet drukken want de twee restaurants waar we hadden gezeten hadden een prachtig uitzicht over het eiland en de toch er naar toe was ook al prachtig geweest.
In Kos zijn de bewoonser vrij rommelig. Ze rijden als gekken en laten overal alles liggen vooral troep maar ook huizen. Vele huizen waren onbewoont en in vervallen staat. Sommige zeer fraaie expemplaren waar we ons over verbaasde, of er was gewoon opgehouden met bouwen. Er tussen stonden vaak prachtige bloemen struiken die allemaal net in bloei stonden. Ook waren er vele palmbomen, olijfboomgaarden en citrusvruchtenbomen te vinden. De mooiste van allemaal vond ik wel de vijgen bomen die overal zo langs de kant van de weg stonden. Het moet in het najaar een feestje zijn om hier te wonen. Op Kos kun je ook langs de weg zomaar opeens een oude opgraving tegen komen en bezichtigen. De wegen zijn niet van super kwaliteit maar wel goed om op te fietsen. Er is een berg en er is een grote hoofdweg voor autos en zolang je daar niet in de buurt komt kom je de mooiste en gekste dingen tegen. Na twee dagen fietsen hielde we weer even een rustdag waar we lekker helmaal niets deden.

Toen brak de laaste volle dag aan. We hebben eerst een fietstocht langs de kust gemaakt, het was wel erg warm om te fietsen in de ochtend, gelukkig maakte de zeewind het een beetje aangenaam. Later zijn we ook nog in Kos stad wat rond gaan lopen op zoek naar de boom van hypocrates, de grondlegger voor de geneeskunde. Ik had vooraf een boek over hem gelezen en we moesten dan natuurlijk wel de boom vinden waaronder hij nog les had gegeven zo’n 2000 jaar geleden. Ook is het de oudste boom van europa. Eerst kwamen we terecht bij griekse opgravingen. We liepen door een klein hekje en stonden opeens op een groot terein met coloms en oude vloeren. Dat zulke plekken niet tot een museum zijn gemaakt verbaaste ons eigelijk niet meer zo. Na lang zoeken vonden we hem eindelijk, de boom. Vlak achter de opgraving bleek de meer dood dan levende plantaan te staan. Er was geen stam meer maar de grote boom was wel vol bladeren. Zo nu konden we met een gerust hart naar huis we hadden alles gedaan wat we wilde doen.
Toen we in de middag terug waren namen we toch met moeite bij alles wat we deden een beetje afschijd. De laaste keer lunch en dinee buffet, de laaste keer dat lekker toetje, het mooie uitzicht op de kamer en de laaste keer in bad zou ik ook gaan missen. Gelukkig was het ook de laaste keer dat we die plakkerige zonnebrand moesten smeren. Alles blijft aan je vast plakken als je je hebt ingesmeerd. De volgende ochtend konden we op ons gemak nog ontbijten. We werden om 10 uur opgehaald met de bus die ons weer naar de luchthaven zou brengen. Ik keek nog een laaste keer door het raampje van het vleigtuig en zag de blauwe zee met gele stranden langzaam onder me vandaan verdwijnen. Tja het was een heerlijke vakantie die ons beide heel goed heeft gedaan. We hebben samen heerlijk kunnen uitrusten van de moeilijk periode waar we nu in zitten. Voor een weekje was er even geen gestress met therapeuten of moeheid na het werk. Gewoon lekker ontspannen met z’n tweetjes, zoals die vakantie in december ook had moeten zijn.

Groeten jose