Saturday, November 21, 2009

Laatste keer naar Boulder, CO

Daar gaan we weer. Ik ben weer uit alle kasten stukje bij beetje spullen aan het pakken en verzamel ze in mijn slaapkamer. Waarom wordt die stapel toch altijd groter dan je denk. De vorige keer mocht ik gratis twee tassen meenemen maar dat kan niet meer. De regels voor bagage zijn veranderd. Ik moet nu dus alles in een grote tas zien te stoppen. Omdat de pistes vlak bij Boulder dit weekend zijn geopend (eldora skigebeid) neem ik ook mijn snowboard spullen mee. Nog meer bagage. Ai dit gaat lastig worden.
Als ik ter proef mijn tas inpak blijkt mijn frees ongegrond. Alles past in een keer. Op de terug weg zal ik wel met twee tassen reizen. Er is in Amerika zo veel wat ik mee terug wil nemen en natuurlijk neem ik vast wat bagage me van matthijs. Dit scheelt weer als hij straks terug komt. Hopelijk kunnen we alles meenemen in tassen en hoeven we niks te versturen. Je verzamelt een hoop in een half jaar.

Nu moet ik alleen nog even werken, naar een verjaardag en naar school. Dan begint de laatste reis naar Amerika, ik heb er zin in.
Groeten José
English:
This is going to be my last trip to Boulder, CO. To my suprise I was able to fit everything in to one bag. Now only work, a birthday and school and I'm off.
greetings jose

Wednesday, November 04, 2009

Minder leuk avontuur

Je hebt verschillende soorten avonturen. Ik schrijf er maar wat graag over op dit blog. Meestal heb ik allemaal leuke avonturen te vertellen, maar vandaag heb ik eindelijk weer eens wat anders te melden ;).
Ik heb een slaapdienst gehad. Inmiddels ga standaard met de auto naar mijn werk, maar omdat er weg op brekingen waren besloot ik weer eens met de scooter te gaan. Natuurlijk kreeg ik al op de heen weg een plens bui op mijn hoofd, tja mijn autootje is in rap tempo echt mijn beste vriend aan het worden.

Omdat ik vanochtend lekker op tijd klaar was (09.00) ben ik nog even een rondje gaan rijden. Zo kan de motor even goed warm worden. Op de terugweg naar huis. (na weer een bui) reed ik op een fietspad. In Den Haag is het heel wisselend of je nu met je scooter op het fietspad of de weg moet. Maar goed deze keer weer het rode pad. Voor me reed een man op de fiets. Ik minder mijn vaart (doe ik altijd als je iemand voorbij rijd) en opeens vanuit het niets slaat hij linksaf. Net waar ik op dat moment wilde passeren.

Je raad het al. Er was geen houden meer aan. Ik kon alleen nog zo hard mogelijk in mijn remmen knijpen, van uitwijken was al geen spraken meer. Door het natte wegdek en het harde remmen schoof ik onderuit. Schepte de fietser volledig en belande op de grond met scooter fiets en fietser op mij. God zij dank heb ik een integraal helm want ik schoof nog door over de grond waarbij mijn hoofd (omringt door de helm) op het wegdek kwam. Ook draag ik altijd leren handschoenen. Ook deze hadden me beschermt, zij zijn nu beschadigt maar ik had geen wonden. De regenjas die ik aan had beschermde nog mijn jas.
Jeetje wat schrikt je je rot. Adrenaline neemt het over. De fietser stond als eerst op en haalde zijn fiets weg, daardoor kon ik mijn benen onder de scooter uit wurmen en opstaan. In een split seconde voel en kijk je jezelf na. Mijn kin deed zeer dus eerst maar die helm af. Ik had twee flinke tanden door mijn lip, en een zere plek op mijn kin en mijn knieën en handen voelde branderig maar zag geen wondjes. Er was vooral de schrik.

De man zelf was zich ook helemaal rot geschrokken en begon zich te verontschuldigen. Hij had niet omgekeken. Nee dat had ik gemerkt (hihi) Hij voelde ook zijn ellebogen en knieën branden maar zou dat thuis wel bekijken. Ik testte mijn scooter uit. Die deed het nog, alles zat er nog aan. Ik heb zelfs een extraatje. Een paar mooie extra schrammen als aandenken. Pfeeuw dit had heel fout kunnen aflopen. Met nog altijd trillende benen namen we maar afscheid. Hij moest naar de tandarts en was al gespannen, het zou een mooie dag gaan worden zei hij. Nou ja dan een fijne dag nog maar.

(helm ook belangrijk voor honden :)

Rustig ben ik naar huis gereden. Eenmaal thuis nog even de schade bekeken. Broek stuk, handschoenen beschadigt, helm geschaafd (een prachtig aandenken natuurlijk, goed voor vele sterke verhalen!) Twee steeds dikke wordende blauwe knieën, een schaafplek op mijn kin, twee tanden door mijn lip en aan de binnenkant een blauwe plek (wist niet dat dit kon), een pijnlijk linkerhand met blauwe bult en hoofdpijn. Maar dat komt misschien wel van de schrik. Ik ben er goed van af gekomen, het is weer een goeie les (ook voor andere) wees altijd voorzichtig in het verkeer. Dit soort avonturen moet je niet al te veel hebben.
Groeten José

English:
I write this blog about adventures. There are many kinds,… today I had an intresting one. I was driving my scooter when I was preparing to go by someone on a bike. Suddenly he turned left. Right in front of my scooter. I hit the brakes as hard as I could but it was already too late. I scooped him and we both ended on the floor. Luckily I always wear a helmet and leather gloves. I had some soreness in my shin, knees, and left hand. The man had also some soreness but we both where fine. Just shaken up.
Now I feel stiff and I’m getting broses everywhere. But they will be gone in just a few days. We where both lucky. But I had a good reminder of why it is so important to where protected gear. So you don’t have to many adventures like this.
Greetings jose