Huishoudbeurs hoop

Ik lees net het bericht op nu.nl dat de huishoudbeurs minder bezoekers heeft getrokken. Zo’n berichtje zet me dan aan het denken…

Ik was laatst op weg naar een vriendin toen ik langs de Rai in Amsterdam reed waar de huishoudbeurs werd gehouden. En je weet langs Amsterdam rijden is altijd risico op files, dus ook zo deze keer. Maar wat schetste mijn verbazing. Het was een file voor de huishoudbeurs. De 4 rijstroken die daar zijn waren allemaal aangepast naar de 50 km snelheid. En met deze snelheid kun je je buurman/vrouw automobilist aan een analyse onderwerpen. Het betrof veel kleine autootjes, merk Suzuki of Opel. Veelal gevuld met twee of meer vrouwen die hevig pratend en gebarend naast elkaar zaten. Eerst denk je nog: ‘dat zie je niet vaak’, maar als je dan even later bij de afslag rai voorbij komt, snap je het. Het zijn de huishoud dames.

Ik geef toe ik was ook een huishoud dame.
Wat is er nou heerlijker dan in een grote, nee… super grote ruimte te zijn met de nieuwste snufjes, make-upjes, schoonmaak truckjes en lekkerste hapjes alles om gratis uit te proberen. Daar gaat een vrouwenhart sneller van kloppen, toch?

Maar tja je bent dus niet de enige in die grote ruimte. Misschien zijn net als mij wel meer vrouwen dit jaar uiteindelijk gestopt zijn met komen omdat het wel erg druk is, en sommige dames wel heel actief vooraan proberen te komen. Je kent vast wel de verhalen van kinderwagens die worden ingezet, dodelijke blikken als er dan uiteindelijk een hapje klaargemaakt is na een half uur wachten met 4 vrouwen tegen je aan gedrukt in een rij.  
Nee, dat is geen pretje.

Maar er is hoop aan de horizon, zo bleek dus vandaag. Er zijn dus minder bezoekers gekomen!! Zal het dan volgend jaar wel het proberen waard zijn?
Groeten José

Een dagie Amsterdam

Het was al echt tijden geleden dat ik voor het laatst in mijn “hometown” was geweest om gewoon eens een lekker stukje langs de grachten te slenteren. Vandaag werd de dag. Ik had niet beter kunnen kiezen want ik reed weg met grijze lucht en kwam aan met een stralend zonnetje. Het zelfde gold voor mijn humeur.

Ik parkeerde mijn auto bij een metrostation waar ik vroeger vaak kwam. Dus eerst even langs de vertrouwde bakker. De toen o zo bekende brillenwinkel bleek er ook nog steeds te zitten. Leuk!
Ik stapte op de metro met als doel goed om me heen te kijken en Amsterdam(er)s op te snuiven. Het leuke van Amsterdam is dat er een ander publiek is dan waar anders in Nederland. Het is een mengelmoes van culturen, kleuren, kleding, stijlen en leeftijden door elkaar heen, waarbij het lijkt alsof de een nog cooler wil lijken dan de ander. (vooral het oudere vrouwtje met platinablond haar en een roze tas deed goed haar best om op te vallen.) En ik keek hier naar vanaf een afstandje. Het valt je op dat het anders is dan anderen steden, maar wat is dat anders nu precies? Daar probeerde ik een antwoord op te vinden vandaag. O ja en natuurlijk een nieuwe tas, die wil ik ook vinden.

Ik stapte uit bij centraal. Daar zijn vooral de toeristen aanwezig. Je herkent ze doordat ze weglopen vanaf het centraal met koffers of er naar toe lopen en stoned zijn al dan niet met koffers. Tja daar zal Amsterdam voor de vele wel om bekend staat maar daar kwam ik niet voor.  Ik startte de tocht bij het Damrak, de Bijenkorf, gevolgd door de Damstraat en Hoogstraat naar het Waterlooplein. Op het Waterlooplein zou het toch moeten lukken wat Amsterdams op te snuiven. Maar nee een groep West-Vlamingen maakte net de markt onveilig. “Schoon kleedje” hoorde je her en der. Wel leuk want de Belgen genieten ook mijn interesse, maar daar kwam ik ook niet voor…

Dan via de beste chocolatier (moest natuurlijk wat proberen) en het l’europe hotel (mijn oude werkgever) naar de Kalverstraat. Via de beste Vlaamse frieten met mayo naar het Leidseplein en door naar de Jordaan. In de Jordaan heb ik gewoon gelopen waar de zon was om uit te komen bij een heel leuk klein café met overheerlijke cappuccino. Daar hoopte ik het Amsterdamse te ontdekken. Maar helaas er zat een groep vriendinnen uit wassenaar of omgeving. Het valt nog niet mee dat anders te ondekken…
Omdat ik het nog niet zat was ben ik via singelgracht weer terug gelopen naar het Waterlooplein. Tegen die tijd begonnen mijn voeten wel zeer te doen en had ik rode blossen op mijn wangen van de kou en zon. Tijd om de balans op te maken in de metro terug naar mijn station.

Amsterdam is gewoon hip en modern, zonder dat er een leeftijdsgrens is. En anders zijn is er een must. Liefst met zulk apart mogelijke creaties en een bijzonder accent. Maar er is niet één specifieke stijl, alle stijlen zijn er, en alles is oke. Wees gewoon jezelf maar dan in een aparte versie dan zit je altijd goed. En vergeet niet de invloed van buitenaf door alle toeristen al dan niet Nederlands of van verder weg. Je bent gewoon ook altijd op vakantie in Amsterdam. En zo merkte ik! In Amsterdam winkelen, vraagt om een extra beetje voor jezelf zorgen zoals je dat ook op vakantie doet.

Ik heb in elk geval goed mijn best gedaan. Met mijn nieuwe “hippe” handschoenen, flink wat lekkere chocolade ingeslagen en een mooie sjaal. Voor die tas kom ik gewoon snel weer een keer terug. Dat heb ik dan natuurlijk dik verdient J    
José