De laatste dag Parijs 4 december ‘11

Wat gaat de tijd toch snel als het leuk is. Alweer onze laatste dag in Parijs. We ontbijten en pakken onze tassen in. We hebben pas om half 5 de trein terug dus nog een volle dag voor de boeg. We checken uit en parkeren de koffers in het bagage hok. We hadden al besloten tijdens het ontbijt dat we naar de Mouline Rouge gaan met de metro en vandaar lopend omhoog gaan naar de Sacre coeur. Gelukkig was het vandaag droog.
We liepen in de nog zondag ochtend rustige straten van de Parijs rond, van het soort ‘red light district’ type. Het zag er een stuk minder florissant uit dan het vast en zeker gedaan had op de zaterdag avond er voor. Nu wat verloren vuilnis zakken, groepjes rondleiding toeristen en … wij.

Gewapend met de camera liepen we verder de kleine straatjes in. Omdat de Sacre coeur hoger gelegen is, leveren de kleine straatjes soms mooie doorkijkjes op. Aangekomen op het ‘atelier’ pleintje met tekenaars, besloten we koffie te gaan drinken. Net toen we zaten onder de grote luifel van een café begon het dan toch weer te spetteren. Vanaf deze plek konden we wel mooi de voorbijgangers bestuderen, die op hun beurt de schilderijen bewonderde, die wonderlijk genoeg bleven staan in de regen.

Er was net naast het Sacre coeur een kerst marktje, we liepen er omheen en kwamen aan de voorkant van de Sacre coeur. Hier heb je mooi uitzicht ook ondanks de regen.

Via het boekje 100% Parijs liepen we via een hele rustige trap weer naar beneden een hippe wijk in. Hier een daar was er een winkeltje open maar veel is natuurlijk gesloten op zondag.

Na een half uurtje rond gelopen te hebben besloten we weer richting hotel te gaan. Eerst nog even een hapje eten onderweg. Nu geen Franse hoogstandjes maar gewoon een steak met friet. En wat smaakte die lekker.

We besloten gewapend met koffers nog even een laatste blik op het Louvre te werpen. Een maal daar aangekomen werden we werkelijk overspoeld door toeristen. En een rij! Het was de gratis entree dag die 1 keer per maand is in Parijs. En omdat de rij binnen te vormen is hadden waarschijnlijk de helft van alle toeristen aanwezig in Parijs zich hier verzameld. We besloten het maar te laten voor wat het was en ging op ons gemak naar het treinstation.

Ik kreeg nog de schrik van mijn leven. In een bakkerswinkeltje waar we ons avond eten scoorde tikte een man op mijn rug dat mijn rugzak open stond. ‘What the f***’. Mijn laptopje zit/zat achterin. De 10 seconde die het duurde om mijn tas van mijn rug te halen om te checken of alles er nog in zat, bedacht ik al wat ik zou moeten doen als ie gestolen zou zijn. Tot mijn stomme verbazing stond mijn rugzak helemaal open maar met alles er nog in. Ik was vrij abrupt de bakkerij ingestapt en ze daarmee waarschijnlijk gestoord in hun actie om mijn rugtas leeg te halen. Wat een mazzel!

Oké toen werd het tijd voor een laatste bakkie en het uitkiezen van een broodje voor onderweg. Om half 5 stond keurig zoals geplant de trein weer op het perron. Nu vol met allemaal moe en zeer voldaan ogende mensen die weer op weg naar huis leken te gaan. Echt een bijzondere stad Parijs altijd leuk om te bezoeken… tot de volgende keer maar weer.

Groeten José (en Margo)