Zoals jullie misschien al gelezen hebben, ben ik weer onderweg. Op dit moment zit ik op Minneapolis airport te wachten op de volgende vlucht. Ik kon mijn tweede vlucht niet op stoel indelen dus ben ik net meteen naar zo’n mannetje gegaan. Met mijn leukste smile vroeg ik of ik een mooie plaats aan het raam kan krijgen. Hij zou kijken. Even later hoor ik mijn naam omroepen hosee kroossen. Hmmm mijn naam kunnen ze dus niet uitspreken. Hahaha. Gelukkig was ik na 14 uur reizen nog wakker genoeg om het te horen. Ik heb mijn stoel aan het raam (dan kun je de bergen zo mooi zien!)
De vlucht hiervoor verliep prima. Ik had weer een mooie stoel in het gangpad. Deze keer had ik nog meer geluk omdat de stoel naast me leeg bleef. Ik kon dus weer heerlijk ongegeneerd onderuitzakken en met mijn mond open in slaap vallen (nu maar hopen dat ik niet heb gesnurkt;) Dat is echt heel fijn dat ik zo makkelijk in slaap val. Dat maakt de tijd een stuk sneller gaan. We waren ook nu weer met een kleine vertraging vertrokken en zijn we weer een half uur te vroeg geland (net als de vorige keer). Ik was als een van de eerste door de douane check. Maar helaas lieten mijn koffers op zich wachten. Als een van de laatste kon ik ze uiteindelijk van de band vissen. Ik ben meteen snel doorgelopen door de costums, en toen aan de andere kant mijn bagage weer op de band gezet. Er stond vervolgens een goeie rij voor de security check. Ik dacht dat ik haast had met een uur en 50 min overstap tijd, maar er stond een man voor me die nog maar 20 minuten had en nog naar een andere terminal moest. Ik heb hem wel zo netjes even voor laten gaan.
(later geschreven) De tweede vlucht liep wat vertraging op omdat er nog koffers mee moesten. Het was hartstikke bewolkt (niks mooie berg fiews), dus heb ik geprobeerd even te slapen. Het was inmiddels voor mij 12 uur s’ nachts dus het werd wel even pittig. Maar na een koel drankje was ik weer helemaal bij op het moment dat we lande in Denver. Toen waren weer mijn koffers als een van de laatste van de band. Ik kreeg al visioenen van mijn schoolboeken die ik pas op de laatste dag zou terug krijgen maar het viel mee. Ik moest een sprintje trekken naar de bus en haalde ‘m nog net. Nu was het nog anderhalf uur naar Boulder.
Het uitzicht in de bus was prachtig. De zon ging langzaam onder achter de bergen, waar alles ondertussen rood kleurde. Amerika is zoooo anders als europa. Zo veel uitgestrekter zo veel meer ruimte met niks, maar dan achter de horizon doemen de wolkenkrabbers van Denver op en rijdt je op de 4 baans snelweg met grote trucks om je heen. Het blijft bijzonder! Eenmaal in Boulder aangekomen moest ik nog overstappen op een andere bus die mij voor de deur zou afzetten. Om half 7 savonds (in NL half 3 s’ nachts) was ik uiteindelijk op smily court. Matthijs hoorde me al en kwam meteen naar beneden. O wat heerlijk om elkaar weer in de armen te vallen. Hem te zien, te knuffelen en te ruiken, wat heb ik dat gemist… Heerlijk, 10 dagen weer even verenigd met mijn beste maatje. Groeten José
English:
I just have traveled to matthijs in Boulder, CO. It was a long plain and bus ride. It felt great to be back! But it was even better to see my boyfriend matthijs. The following days I will write about the things I will do in Boulder.
Greetings jose
De vlucht hiervoor verliep prima. Ik had weer een mooie stoel in het gangpad. Deze keer had ik nog meer geluk omdat de stoel naast me leeg bleef. Ik kon dus weer heerlijk ongegeneerd onderuitzakken en met mijn mond open in slaap vallen (nu maar hopen dat ik niet heb gesnurkt;) Dat is echt heel fijn dat ik zo makkelijk in slaap val. Dat maakt de tijd een stuk sneller gaan. We waren ook nu weer met een kleine vertraging vertrokken en zijn we weer een half uur te vroeg geland (net als de vorige keer). Ik was als een van de eerste door de douane check. Maar helaas lieten mijn koffers op zich wachten. Als een van de laatste kon ik ze uiteindelijk van de band vissen. Ik ben meteen snel doorgelopen door de costums, en toen aan de andere kant mijn bagage weer op de band gezet. Er stond vervolgens een goeie rij voor de security check. Ik dacht dat ik haast had met een uur en 50 min overstap tijd, maar er stond een man voor me die nog maar 20 minuten had en nog naar een andere terminal moest. Ik heb hem wel zo netjes even voor laten gaan.
(later geschreven) De tweede vlucht liep wat vertraging op omdat er nog koffers mee moesten. Het was hartstikke bewolkt (niks mooie berg fiews), dus heb ik geprobeerd even te slapen. Het was inmiddels voor mij 12 uur s’ nachts dus het werd wel even pittig. Maar na een koel drankje was ik weer helemaal bij op het moment dat we lande in Denver. Toen waren weer mijn koffers als een van de laatste van de band. Ik kreeg al visioenen van mijn schoolboeken die ik pas op de laatste dag zou terug krijgen maar het viel mee. Ik moest een sprintje trekken naar de bus en haalde ‘m nog net. Nu was het nog anderhalf uur naar Boulder.
Het uitzicht in de bus was prachtig. De zon ging langzaam onder achter de bergen, waar alles ondertussen rood kleurde. Amerika is zoooo anders als europa. Zo veel uitgestrekter zo veel meer ruimte met niks, maar dan achter de horizon doemen de wolkenkrabbers van Denver op en rijdt je op de 4 baans snelweg met grote trucks om je heen. Het blijft bijzonder! Eenmaal in Boulder aangekomen moest ik nog overstappen op een andere bus die mij voor de deur zou afzetten. Om half 7 savonds (in NL half 3 s’ nachts) was ik uiteindelijk op smily court. Matthijs hoorde me al en kwam meteen naar beneden. O wat heerlijk om elkaar weer in de armen te vallen. Hem te zien, te knuffelen en te ruiken, wat heb ik dat gemist… Heerlijk, 10 dagen weer even verenigd met mijn beste maatje. Groeten JoséEnglish:
I just have traveled to matthijs in Boulder, CO. It was a long plain and bus ride. It felt great to be back! But it was even better to see my boyfriend matthijs. The following days I will write about the things I will do in Boulder.
Greetings jose
1 comment:
José, fijn dat je je lief weer in je armen hebt kunnen sluiten, maar poeh, dat klinkt wel als een heel vermoeiende reis zeg! En Amerika is inderdaad zó anders, de eerste keer dat ik er was had ik tegen al mijn verwachtingen in echt een culture shok, zo bizar!
Heel veel plezier daar!
Veel liefs, An
Post a Comment