Denver city

Ik ben Inmiddels al een paar keer naar Denver gedaan. Het duurt ongeveer een uur om er te komen met de bus. Dit is geen straf want je rijdt op de snelweg met uitzicht op de Rocky mountains. Eenmaal in de stad begin ik altijd met een lekkere bak koffie bij Starbucks. Om de 50 meter zitten er een dus kies ik steeds een ander. Ik bekijk ondertussen de toeristenboekjes en bepaal wat ik ga doen die dag. Zo ging ik vorige week vrijdag naar het Moly Brown huis. Zij was een van de overlevende van de gezonken Titanic en de hoofdpersoon waarover de gelijknamige film gaat. Ze bleek tevens een vooraanstaand persoon te zijn geweest in Denver en had gestreden voor vrouwen- en dierenrechten in Colorado. Het huis was in originele staat terug gebracht (zo goed als kon) met alle snuisterijen van toen (het rook er zelfs oud). Ik kreeg een uitgebreide uitleg over de gebruiken van toen; zoals het nut van de gasten kamer, en het "faint bed". Vrouwen moesten zich namelijk wel 4-6 keer per dag omkleden. Onder de kleding droegen zij corsetten en als deze werden los gemaakt vielen zij regelmatig flauw vandaag het faint bed. Maar waarvoor iedereen natuurlijk komt is het verhaal van de vrouw op de titanic. Moly Brown was op reis in Europa toen zij een verontrust telegram kreeg dat haar eerste kleinkind heel ziek was. Ze wilde dus zo snel mogelijk terug naar New York. De Titanic was toen de snelste manier om er te komen. De rest is geschiedenis…, alleen wil ik jullie niet teleurstellen maar er was geen liefdes affaire en geen dure diamand aan boord. Op de ingelijste verzekeringsclaim van Moly Brown stond wel een sieraard vermeld van 20.000 $ (erg veel voor die tijd) maar er was volgens de vrouw van de rondleiding geen bijzonder item. “thats just in the movie”… helaas.
Ik heb the Capitol bezocht. De met bladgoud beklede replica van het capitol in Washington was weer erg mooi. Ik heb er ook een rondleiding gehad, en net als in Ohio kreeg ik hier ook de zelfde verhalen over lobbyisten en de uitleg hoe het besluitstelsel in elkaar zit. Wat anders was dat je hier ook in de koepel mocht. Ik moest er wel 20 minuten voor wachten en 99 treden bestijgen, maar had toen een prachtig uitzicht over de stad.
Een andere keer ben ik naar het Modern Art museum geweest. Eigenlijk omdat het binnen was en er airco aanwezig is. (Je moet toch wat in de hitte). Er was een afdeling moderne kunst maar vooral ook veel kunst van indianen en uit de Mayacultuur. Eigenlijk vond ik de bewaker het leukst want die had 4 jaar in Amsterdam gewoond en probeerde bij mij na te gaan of zijn favoriete straatjes en cafés er nog waren. In de meeste gevallen begreep ik hem niet omdat Nederlands met een sterk Amerikaans accent toch lastig blijft. Ik ben nu in elk geval weer helemaal artistiek verantwoord na mijn bezoek aan het museum, omdat ik verder tussen de zogenaamde kunstkenners rond liep, die soms na 10 minuten nog voor dat ene schilderij stonden, of ik langs mensen liep die net iets te luid tegen elkaar spraken over de laatste ontwikkelingen op kunst gebied en wat je wel niet gezien moest hebben.
Met matthijs samen zijn we uitgebreid door de winkelstraat gelopen en hebben we foto’s gemaakt vanaf de hoogste etage van een hotel. Deze tip hadden we gekregen van het tourist office. Het was toen op een zondag dus waren de meeste bezienswaardigheden dicht. We wilde wel naar the Mint, een van de 7 plekken in Amerika waar de munten worden gemaakt maar daar bleek je al om 7 am voor de deur te moeten liggen om een afspraak te maken. Uiteraard mag je dan niks mee hebben van tas tot telefoon. Dat besloten we dus maar over te slaan en bezochten het historisch museum, waar we weer veel leerde over de (nog jonge) geschiedenis van Colorado.

Op de terug weg genoten we van de mooie stad. Het is anders als in Nederland. Je hebt hier geen winkels in het centrum. De winkels zitten in grote Mall’s buiten de stad. Er waren wel leuke souvenir winkels, veel leuke terrasjes en veel mensen om naar te kijken vanaf de terrasjes.
En natuurlijk heb ik er wel geshopped namelijk in cherrie creek mall net buiten het centrum van Denver, ijs gegeten (helaas een medium besteld wat betekend dat je een berg met ijs moet veroorberen tot je misselijk bent) en ook vaak met sushi geluncht. In vergelijking met prijzen in Nederland is sushi eten hier spot goedkoop. Voor zo’n 5$ (€3,45) heb je al een tonijn of zalm rol. Heerlijk is het om op een warme dag op het terras te zitten met een icetea en een paar lekkere sushi’s. Ik ga het hier nog missen...
Groeten jose