José's adventures: De bruiloft en huwelijksreis – 2. De ochtend van 26 juni 2012

Het is zo ver… de grote dag. Ik lag in bed te luisteren naar de vogels. Zij vloten al hun hoogste lied, zich niet bewust van het feit dat dit ‘onze’ dag ging worden. Hoe konden ze ook anders het was pas half 6 in de ochtend… Tja zenuwen. Ik keerde me om en keek naar de nog gesloten ogen van mijn vriend, nee.. aanstaande man. De gedachten werd meteen opgevolgd door een stel druk vliegende vlinders in mijn buik. Wow na 13 jaar is het dan zo ver. Ik denk terug aan de jaren die we samen al avonturend door hebben gebracht en lig zo nog tot 7 uur te genieten.

We ontbijten samen en ook Matthijs blijkt best zenuwachtig. Beide lopen we een beetje met ons ziel onder ons arm wat we nu als eerste moeten doen. O ja de fietsen hadden we gisteren nog niet gezien dus we lopen naar voren om te zien of Helen (eigenaresse) al wakker is. En daar treffen we zowel haar als de fietsen aan. Het bleek nog een mooi verhaal. De fietsverhuur was helemaal vergeten de fietsen de vorige dag te leveren. Ze hadden Helen nog wakker gebeld om te vertellen dat ze de fietsen in de ochtend zou brengen. Wij hadden hier niets van mee gekregen omdat we vanwege het uit eten avontuur zo laat pas terug waren dat we aan hadden genomen dat de fietsen wel waren geleverd maar weg waren gezet. Maar nu stonden ze er dus, all good.

Toen werd het tijd voor de trouwtaart. 4 weken geleden had ik de basis voor de taart al gemaakt en ingevroren (en zelf een worteltaart recept ontwikkeld op basis van meerder proefbakkingen). Nu werd het tijd om deze uit de folie te halen en op te gaan maken. Een grote ronde wortelcake en een hartvormige. Deze onderste laag werd bestreken met gesmolten melk chocolade en daarboven op kwam een kleinere hartvormige wortelcake. Snel ‘plakte’ we de frambozen rond om en plaatste het bruidspoppetjes op de laag chocolade. Het werd een echt bruidstaart!

Toen de taart klaar was kwam de make-up en haren. Dat was nog een hele klus omdat we dus niet zomaar beschikken over warm water. In een uitgeholde steen die als gootsteen doorgaat (en er super mooi uitziet) doe ik een poging de slaapharen in bedwang te krijgen. Ik weet niet of andere daar last van hebben maar mijn haar staat het liefst overeind als ik uit bed stap. Aan de tafel midden tussen de bomen in het zonnetje maakte ik me op. Natuurlijk zaten er glitters bij, subtiel aangebracht om de belangrijke plekken. Mijn kettinkje en oorbellen speciaal aangeschaft voor de bruilloft aan… Nu ontbrak er nog maar een ding. De jurk…