Ik laat jullie niet langer in spanning… tada… een foto van
de jurk.
Maar ik was gebleven bij de middag. Om half 12 na een broodje te hebben gegeten was daar dan het moment waar ik al maanden zelf (red. alleen) op had geoefend J Het moment om de jurk aan te trekken. Matthijs moest zich omdraaien. Ik verdween in de tent met de douche, stapte in de jurk, trok snel de rits dicht, jasje aan en kwam voorzichtig naar buiten… Schat je mag kijken hoor.
Met een smile die groeide van oor tot oor keek Matthijs me aan. Jeetje wat voelde ik me even ongemakkelijk daarvoor, zou hij het wel leuk vinden? Maar die smile deed mijn zelfvertrouwen met de minuut groeien. En zoals verwacht paste de jurk helemaal bij de setting van de dag en vonden we dat we goed ‘matchtte’ bij elkaar. Tja en nu was het wachten op de gasten. Dat duurde niet lang want de zus van Matthijs met zoontje waren niet veel later aangekomen. Daarop volgden ook al snel de rest. We hadden voor onze bruiloft bewust alleen ouders, broers en zussen en hun aanhang uitgenodigd, zodat het een intiem klein feestje zou worden. Precies zoals wij het graag wilden.
Om 1 uur liepen we naar de fietsen. Matthijs en ik hadden samen een tandem die we met bloemen hadden versierd. Iedereen had zijn eigen fiets en zo gingen we uiteindelijk om half twee onderweg met de stoet van 13 gasten. Iets voor 2e waren we bij het stadhuis van Nunspeet en konden meteen de ceremonie starten.
De trouwambtenaar had een heel mooi stuk
voorbereid en wist al vrij snel een traantje bij me los te krijgen. Maar wat
ook meespeelde is de gedachten die door mijn hoofd gingen over alle dingen die
we samen overwonnen hebben om op dit moment samen voor de trouwambtenaar te
zitten. We hebben er in de speech geen aandacht aan besteed maar weten beiden
dat het niet zomaar is. Ik heb dan ook helemaal niks meegekregen van de zaal om
ons heen en de vele foto’s die werden gemaakt.
Het ja woord viel, de kus en onze zelf ontworpen ringen
deden we bij elkaar om. Dat vond ik ook zo’n bijzonder moment. Het was namelijk
een risico en we zijn maanden bezig geweest om het ontwerp goed te krijgen voor
de ringen maar het kwam allemaal op zijn plaats op deze 26 juni. We tekende de
trouwacte en toen was het een feit. Als man en vrouw liepen we samen met de
familie het stadhuis uit. Ik weet nog hoe opgelucht ik me voelde,… wat restte
was nog een hele dag feest vieren met elkaar.
We stapten dan ook weer op de fiets om een fietsroute te
fietsen van ±45 minuten. We hadden de route al eerder uitgeprobeerd dus vol
zelfvertrouwen fietsten Matthijs en ik voorop… helaas toch een klein foutje in
de route, wat een heel leuk moment opleverde met elkaar en de nodige grapjes.Om 3 uur waren we weer bij de tent en was het tijd voor taart en bubbels. Wel alcoholvrije bubbels te verstaan met en framboos. We sneden de taart aan, aten 'm op en toostte met elkaar, om daarna cadeautjes met elkaar uit te pakken. We werden heel leuk verrast door alle mooie dingen en woorden die we van iedereen kregen.
Daarna was het tijd voor ontspanning. De mannen gingen even
een potje voetballen, er was een trampoline en we maakte het vuur aan onder de
kook kar. Niet veel later startten we dan met het eten koken. Matthijs en ik
eten geregeld soep samen op zondag waar we dan samen in de keuken verzinnen wat
er zo al in gaat. Dat wilden we ook doen met elkaar.
We hadden iedereen gevraagd
soepgroente als cadeau mee te nemen en we kregen een grote 8 liter kookpan. Met
(veel te veel) groente maakte we plek aan de tafel en konden de aangeschafte
snijplanken mesjes en borden tevoorschijn komen. De rest van de recepten die
gemaakt zouden gaan worden pakten we er ook bij: Gemengde groene salade met noten en avocado, tomaat met mozzarella
in een balsamico dressing, yoghurt dip en couscous salade en dus het recept
voor de soep.
Na anderhalf uur koken en ondertussen gezellig kletsen was
het dan zo ver. Met de grote kar liepen we met de gerechten richting een andere
plek op het terrein. Daar hadden we twee hele lange houten tafels versiert met
eten. Helen (van het verborgen verblijf) had de BBQ aangestoken. We hadden er
namelijk als side-dish een zelf te grillen stukje vis en vlees bij. Wat was dat
ook een bijzonder moment zo met z’n alleen aan tafel. Toen we bijna klaar waren
kregen we nog meer cadeaus nu van de ouders van Matthijs die veel van vroeger
hadden verteld en Matthijs zijn vader had een mooi stukje voorgedragen.
Rond 9e waren we wel zo’n beetje klaar allemaal.
Het werd ook al wat fris dus besloten we terug te gaan naar de tent. Na alles
een beetje aan kant gemaakt te hebben was er thee en verschillende soorten
fruit om van te snoepen. Zo kletsten we nog met elkaar na in de tent met
kaarsjes aan. Rond 10e was het dan wel afgelopen. We zwaaiden de familie uit, als laatste mijn ouders en broertje en zijn vriendin die mijn trouwjurk mee namen en alle borden en snijplanken en cadeautjes e.d. Wij komen immers niet meer thuis voor de komende maand…
Daar meer over in de volgende reeks avonturen verhalen.
Groeten José
1 comment:
Stoer van je dat met die camper durfde te rijden! Lijkt me nog knap lastig!
Post a Comment